Ritchies Fabulae Faciles | Page 5

marvelous feats of strength,
and on reaching manhood succeeded in delivering the Thebans from
the oppression of the Minÿae. In a fit of madness sent upon him by

Juno, he slew his own children; and on consulting the Delphic oracle as
to how he should cleanse himself from this crime, he was ordered to
submit himself for twelve years to Eurystheus, king of Tiryns, and to
perform whatever tasks were appointed him. Hercules obeyed the
oracle, and during the twelve years of his servitude accomplished
twelve extraordinary feats known as the Labors of Hercules. His death
was caused unintentionally by his wife Dejanira. Hercules had shot
with his poisoned arrows a centaur named Nessus, who had insulted
Dejanira. Nessus, before he died, gave some of his blood to Dejanira,
and told her it would act as a charm to secure her husband's love. Some
time after, Dejanira wishing to try the charm soaked one of her
husband's garments in the blood, not knowing that it was poisoned.
Hercules put on the robe, and after suffering terrible torments died, or
was carried off by his father Jupiter_.
12. THE HATRED OF JUNO Herculés, Alcménae fílius, ólim in
Graeciá habitábat. Híc omnium hominum validissimus fuisse dícitur.
At Iúnó, régína deórum, Alcménam óderat et Herculem adhúc ínfantem
necáre voluit. Mísit igitur duás serpentís saevissimás; hae mediá nocte
in cubiculum Alcménae vénérunt, ubi Herculés cum frátre suó
dormiébat. Nec tamen in cúnís, sed in scútó mágnó cubábant. Serpentés
iam appropinquáverant et scútum movébant; itaque puerí é somnó
excitátí sunt.
13. HERCULES AND THE SERPENTS Íphiclés, fráter Herculis, mágná
vóce exclámávit; sed Herculés ipse, fortissimus puer, haudquáquam
territus est. Parvís manibus serpentís statim prehendit, et colla eárum
mágná ví compressit. Tálí modó serpentés á pueró interfectae sunt.
Alcména autem, máter puerórum, clámórem audíverat, et marítum
suum é somnó excitáverat. Ille lúmen accendit et gladium suum rapuit;
tum ad puerós properábat, sed ubi ad locum vénit, rem míram vídit,
Herculés enim rídébat et serpentís mortuás mónstrábat.
14. _THE MUSIC-LESSON_
Herculés á pueró corpus suum díligenter exercébat; mágnam partem
diéí in palaestrá cónsúmébat; didicit etiam arcum intendere et téla
conicere. Hís exercitátiónibus vírés éius cónfírmátae sunt. In músicá
etiam á Linó centauró érudiébátur (centaurí autem equí erant sed caput
hominis habébant); huic tamen artí minus díligenter studébat. Híc Linus
Herculem ólim obiúrgábat, quod nón studiósus erat; tum puer írátus

citharam subitó rapuit, et omnibus víribus caput magistrí ínfélícis
percussit. Ille íctú próstrátus est, et pauló post é vítá excessit, neque
quisquam posteá id officium suscipere voluit.
15. HERCULES ESCAPES SACRIFICE Dé Hercule haec etiam inter
alia nárrantur. Ólim dum iter facit, in fínís Aegyptiórum vénit. Ibi réx
quídam, nómine Búsíris, illó tempore régnábat; híc autem vir
crúdélissimus hominés immoláre cónsuéverat. Herculem igitur
corripuit et in vincula coniécit. Tum núntiós dímísit et diem sacrifició
édíxit. Mox ea diés appetébat, et omnia ríte paráta sunt. Manús Herculis
caténís ferreís vinctae sunt, et mola salsa in caput éius ínspersa est. Mós
enim erat apud antíquós salem et fár capitibus victimárum impónere.
Iam victima ad áram stábat; iam sacerdós cultrum súmpserat. Subitó
tamen Herculés mágnó cónátú vincula perrúpit; tum íctú sacerdótem
próstrávit; alteró régem ipsum occídit.
16. A CRUEL DEED Herculés iam aduléscéns Thébís habitábat. Réx
Thébárum, vir ígnávus, Creón appellábátur. Minyae, géns
bellicósissima, Thébánís fínitimí erant. Légátí autem á Minyís ad
Thébánós quotannís mittébantur; hí Thébás veniébant et centum bovés
postulábant. Thébání enim ólim á Minyís superátí erant; tribúta igitur
régí Minyárum quotannís pendébant. At Herculés cívís suós hóc
stípendió líberáre cónstituit; légátós igitur comprehendit, atque aurís
eórum abscídit. Légátí autem apud omnís gentís sánctí habentur.
17. THE DEFEAT OF THE MINYAE Ergínus, réx Minyárum, ob haec
vehementer írátus statim cum omnibus cópiís in fínís Thébánórum
contendit. Creón adventum éius per explórátórés cógnóvit. Ipse tamen
púgnáre nóluit, nam mágnó timóre adfectus erat; Thébání igitur
Herculem imperátórem creávérunt. Ille núntiós in omnís partís dímísit,
et cópiás coégit; tum proximó dié cum mágnó exercitú profectus est.
Locum idóneum délégit et aciem ínstrúxit. Tum Thébání é superióre
locó impetum in hostís fécérunt. Illí autem impetum sustinére nón
potuérunt; itaque aciés hostium pulsa est atque in fugam conversa.
18. MADNESS AND MURDER Post hóc proelium Herculés cópiás suás
ad urbem redúxit. Omnés Thébání propter victóriam máximé gaudébant;
Creón autem mágnís honóribus Herculem decorávit, atque fíliam suam
eí in mátrimónium dedit. Herculés cum uxóre suá beátam vítam agébat;
sed post paucós annós subitó in furórem incidit, atque líberós suós ipse
suá manú occídit. Post breve tempus ad sánitátem reductus est, et

propter hóc facinus mágnó dolóre adfectus est; mox ex urbe effúgit et
in silvás sé recépit. Nólébant enim cívés sermónem cum eó habére.
19. HERCULES CONSULTS THE ORACLE Herculés tantum scelus
expiáre mágnopere cupiébat. Cónstituit igitur ad óráculum Delphicum
íre; hóc enim óráculum erat omnium celeberrimum. Ibi templum erat
Apollinis plúrimís dónís órnátum. Hóc in templó sedébat