maar die als
altijd tergend achteraan komt hinken; mogelijk ziet uw juridische blik 
er geen rechtskwestie in, maar voor mij .... ligt er eene gewetensvraag 
achter, althans eene kwestie van kieschheid, waardoor mijne gouden 
bergen wel eens tot stuifzand kunnen vervliegen, en dat arme dierbare 
millioen, dat mij al zoo duchtig in de war heeft gebracht, gereduceerd 
worden tot niets meer dan eene luchtspiegeling, die mij voor eene wijle 
de oogen heeft verblind. Om die reden heb ik geen schepsel deelgenoot 
gemaakt van het mirakel, noch zal dit doen, voor ik uwe opinie heb 
gehoord, in afwachting van uw advies heb ik den notaris, die eene 
procuratie verlangde om in mijn naam te handelen, zulk een document 
toegezonden, maar onder reserve. Fais ce que dois, advienne que 
pourra is mijn mot d'ordre, al luid het devies mijner familie meer 
brutaal dan eerlijk: de fortuin is met den stoute. Onder de roofridders 
der middeleeuwen mocht dat gelden, maar sinds het aanbreken der 
18de eeuw zie ik niet dat niemand van de onzen zich meer naar dat 
devies heeft gericht. Integendeel, al die achtbaar gepruikte hoofden van 
de laatste serie onzer familieportretten toonen gelaatstrekken, die eer 
van deftige flauwheid en onnoozele goedrondheid getuigen dan van 
stoute ondernemingszucht, en naar de uitkomsten te oordeelen; de gène 
waarin wij sinds drie generatiën verkeeren, getuigt dat de 
physionomiën niet liegen! Nu, het zij zoo. Ik ben er niet rouwig om dat 
ik ten minste geen schitterende deugniet in de dichtst nabijzijnde 
graden heb aan te wijzen! 
Wat men tot kalmte komt als men zich eens kan uitspreken, al is het 
maar op het papier! Ik voel mij nu zoo verlicht, dat ik u rustig onze 
geheele familiegeschiedenis zou kunnen vertellen, en onder dat relaas 
mijn millioen in spe zou vergeten, alsof er geen kwestie meer van was; 
maar 't is nog beter u niet langer op te houden, en te wachten tot we de 
coeur a coeur kunnen praten. Stel mij daartoe zoo spoedig mogelijk in 
de gelegenheid. Ik heb hier kennissen genoeg, maar geen enkel 
vertrouwd vriend, aan wien ik alles uit kan leggen, zonder de vrees van 
misverstaan en uitgelachen te worden, en 't is een onuitstaanbare 
kwelling, een bezwaar als dit, tweemaal vierentwintig uur alleen te 
moeten dragen. 
En nu vaarwel tot ziens. Met of zonder millioen.
Semper idem. Uw Leopold v. Z. 
's Hage, Maart 186 . 
 
Met dezelfde post die hem een brief van Leopold van Zonshoven 
aanbracht, ontving Mr. Willem Verheyst een biljet van eene hem 
onbekende hand van den volgenden inhoud: 
 
Mijnheer! 
Na een onderzoek, ingesteld omtrent de relatiën van Jonker Leopold 
van Zonshoven, achten wij het waarschijnlijk, dat hij u raadplegen zal 
in eene zaak, voor hem zelven van groot belang. Uit vriendschap voor 
hem, help hem heen over alle bezwaren die hij zou kunnen maken 
tegen de aanvaarding van zekere erfenis, en laat hij geen voorstel, hem 
gedaan, afwijzen zonder ernstig onderzoek. 
Het is onnoodig hem met dit ons schrijven bekend te maken; wij 
vertrouwen het uwer ervaring en voorzichtigheid toe. Iemand die ten 
volle bekend is met de intentiën der waardige erflaatster en die den 
Jonker van ganscher harte hare fortuin gunt. 
N. N. 
 
"O wee!" riep de goedhartige Willem, het naamloos geschrift 
ineenfrommelend, "het begint er, vrees ik, slecht uit te zien voor 
Leopold. Het zou toch jammer zijn zoo hij ze moest opgeven, die 
fortuin, die hem daar als een lokaas wordt voorgehouden, met.... wie 
weet welke hinderlijke conditiën. Die voorzorg van onbekenden, om 
zijn raadsman om te koopen, bevalt mij niet. Zij moeten niet denken dat 
ik er in zal loopen; als er eene clause gesteld is, onbestaanbaar met 
recht en billijkheid of met zijne eer, zullen zij zien, dat ik geen meester 
in de rechten ben voor niet. En ze vleien mij met mijne ervaring, mijne 
voorzichtigheid. Ja! ja! wees er gerust op, die zal ik gebruiken om hem
goeden raad te geven in den besten zin. Als de zaak loensch is, kan 
zijne keuze niet twijfelachtig zijn; men kan nog wel buiten bosschen en 
landerijen; maar Leopold is een te ferme jongen om zich iets te laten 
aanleunen, dat tegen de eer strijdt. Laat hem dan liever nog wat 
rondsukkelen; mogelijk ben ik zelf in staat hem voort te helpen eer wij 
een jaar of wat verder zijn. Arme jongen, hij weet niet, hoezeer zijn 
voorstel mij op dit oogenblik ongelegen komt.... 't Is waar, ik moet toch 
nog eens naar den Haag vóór mijne afreis; dan maar morgen de 
diligence genomen van half drie, die correspondeert met den trein naar 
den Haag; 't is wel eerst een paar uur rijdens, maar dan ben ik er ook 
binnen de driekwartier." 
Zoo gezegd, zoo gedaan; Willem Verheyst bleek een oprecht vriend en 
geen sammelaar; hij kwam bijtijds op den trein, en    
    
		
	
	
	Continue reading on your phone by scaning this QR Code
 
	 	
	
	
	    Tip: The current page has been bookmarked automatically. If you wish to continue reading later, just open the 
Dertz Homepage, and click on the 'continue reading' link at the bottom of the page.
	    
	    
