Ritchies Fabulae Faciles | Page 9

CACUS STEALS THE OXEN Breví tempore ad flúmen Tiberim
vénit. Tum tamen núlla erat urbs in eó locó, Róma enim nóndum
condita erat. Herculés itinere fessus cónstituit ibi paucós diés morárí, ut
sé ex labóribus recreáret. Haud procul á valle ubi bovés páscébantur
spélunca erat, in quá Cácus, horribile mónstrum, tum habitábat. Híc
speciem terribilem praebébat, nón modo quod ingentí mágnitúdine
corporis erat, sed quod ígnem ex óre exspírábat. Cácus autem dé
adventú Herculis fámam accéperat; noctú igitur vénit, et dum Herculés
dormit, quattuor pulcherrimórum boum abripuit. Hós caudís in
spéluncam tráxit, né Herculés é vestígiís cógnóscere posset quó in locó
célátí essent.
43. HERCULES DISCOVERS THE THEFT Posteró dié simul atque é
somnó excitátus est, Herculés fúrtum animadvertit et bovés ámissós
omnibus locís quaerébat. Hós tamen núsquam reperíre poterat, nón
modo quod locí nátúram ígnórábat, sed quod vestígiís falsís déceptus
est. Tandem cum mágnam partem diéí frústrá cónsúmpsisset, cum
reliquís bóbus prógredí cónstituit. At dum proficíscí parat, únus é bóbus
quós sécum habuit múgíre coepit. Subitó ií quí in spéluncá inclúsí erant
múgítum reddidérunt, et hóc modó Herculem certiórem fécérunt quó in
locó célátí essent. Ille vehementer írátus ad spéluncam quam celerrimé
sé contulit, ut praedam reciperet. At Cácus saxum ingéns ita déiécerat
ut aditus spéluncae omnínó obstruerétur.
44. HERCULES AND CACUS Herculés cum núllum alium introitum

reperíre posset, hóc saxum ámovére cónátus est, sed propter éius
mágnitúdinem rés erat difficillima. Diú frústrá labórábat neque
quicquam efficere poterat; tandem tamen mágnó cónátú saxum ámóvit
et spéluncam patefécit. Ibi ámissós bovés mágnó cum gaudió cónspéxit;
sed Cácum ipsum vix cernere potuit, quod spélunca repléta erat fúmó
quem ille móre suó évomébat. Herculés inúsitátá specié turbátus breve
tempus haesitábat; mox tamen in spéluncam inrúpit et collum mónstrí
bracchiís complexus est. Ille etsí multum repúgnávit, núlló modó sé
líberáre potuit, et cum núlla facultás respírandí darétur, mox
exanimátus est.
45. _ELEVENTH LABOR: THE GOLDEN APPLES OF THE
HESPERIDES_
Eurystheus postquam bovés Géryonis accépit, labórem úndecimum
Herculí imposuit, graviórem quam quós suprá nárrávimus. Mandávit
enim eí ut aurea póma ex hortó Hesperidum auferret. Hesperidés autem
nymphae erant quaedam fórmá praestantissimá, quae in terrá longinquá
habitábant, et quibus aurea quaedam póma á Iúnóne commissa erant.
Multí hominés aurí cupiditáte inductí haec póma auferre iam anteá
cónátí erant. Rés tamen difficillima erat, namque hortus in quó póma
erant múró ingentí undique circumdatus erat; praetereá dracó quídam
cui centum erant capita portam hortí díligenter custódiébat. Opus igitur
quod Eurystheus Herculí imperáverat erat summae difficultátis, nón
modo ob causás quás memorávimus, sed etiam quod Herculés omnínó
ígnórábat quó in locó hortus ille situs esset.
46. HERCULES ASKS AID OF ATLAS Herculés quamquam quiétem
vehementer cupiébat, tamen Eurystheó párére cónstituit, et simul ac
iússa éius accépit, proficíscí mátúrávit. Á multís mercátóribus
quaesíverat quó in locó Hesperidés habitárent, nihil tamen certum
reperíre potuerat. Frústrá per multás terrás iter fécit et multa perícula
subiit; tandem, cum in hís itineribus tótum annum cónsúmpsisset, ad
extrémam partem orbis terrárum, quae proxima est Óceanó, pervénit.
Híc stábat vir quídam, nomine Atlás, ingentí mágnitúdine corporis, quí
caelum (ita tráditum est) umerís suís sustinébat, né in terram décideret.
Herculés tantás vírís mágnopere mírátus statim in conloquium cum
Atlante vénit, et cum causam itineris docuisset, auxilium ab eó petiit.
47. HERCULES BEARS UP THE HEAVENS Atlás autem Herculí
máximé pródesse potuit; ille enim cum ipse esset pater Hesperidum,

certó scívit quó in locó esset hortus. Postquam igitur audívit quam ob
causam Herculés vénisset, "Ipse," inquit, "ad hortum íbó et fíliábus
meís persuádébó ut póma suá sponte trádant." Herculés cum haec
audíret, mágnopere gávísus est; vim enim adhibére nóluit, sí rés aliter
fierí posset. Cónstituit igitur oblátum auxilium accipere. Atlás tamen
postulávit ut, dum ipse abesset, Herculés caelum umerís sustinéret. Hóc
autem negótium Herculés libenter suscépit, et quamquam rés erat
summí labóris, tótum pondus caelí continuós complúrís diés sólus
sustinébat.
48. THE RETURN OF ATLAS Atlás intereá abierat et ad hortum
Hesperidum, quí pauca mília passuum aberat, sé quam celerrimé
contulerat. Eó cum vénisset, causam veniendí exposuit et fíliás suás
vehementer hortátus est ut póma tráderent. Illae diú haerébant; nólébant
enim hóc facere, quod ab ipsá Iúnóne (ita ut ante dictum est) hóc
múnus accépissent. Atlás tamen aliquandó iís persuásit ut sibi párérent,
et póma ad Herculem rettulit. Herculés intereá cum plúrís diés
exspectávisset neque úllam fámam dé reditú Atlantis accépisset, hác
morá graviter commótus est. Tandem quíntó dié Atlantem vídit
redeuntem, et mox mágnó cum gaudió póma accépit; tum, postquam
grátiás pró tantó benefició égit, ad Graeciam proficíscí mátúrávit.
49. _TWELFTH LABOR: CERBERUS THE THREE-HEADED
DOG_
Postquam aurea póma ad Eurystheum reláta sunt, únus modo
relinquébátur é duodecim labóribus quós Pýthia Herculí praecéperat.
Eurystheus autem cum Herculem mágnopere timéret, eum in aliquem
locum mittere volébat unde numquam redíre posset. Negótium igitur eí
dedit ut canem Cerberum ex Orcó in lúcem traheret. Hóc opus omnium
difficillimum erat, némó enim