Mahal na Ejercicio ó Devocion nang Pitong Arao na Domingo | Page 8

sa caonting hinihin~gi, bagaman lubhang mahalaga ang ibinibigay,
at hindi n~ga hamac na biyayá ang buhay nang dalaoang Franciscanos,
na inin~gatan at inagao sa cabagsican nang dagat.
Mahalin natin at harapin ang devocion nang pitong sáquit at pitong
ligaya ni San Josef, nang tayo ay marapat magcamit nang auá at tulong
nitong macapangyarihang Pintacasi, yayamang ipinahayag niya, at
sinabing maliuanag, na siya ay totoong nalulugod sa naturang
devocion.
=SA ICALAOANG DOMINGO=
2. Sinasalita nang Priora nang isang convento, na isang casama niyang
monja, na ang edad ay dalaoang puô at ualong taon, at dating malacas
at magaling, ay nacaramdam nang saquít sa lalamunan, at pagdaca ay
namaus at nauala tuloy ang tinig niya, at umabot ang saquít hangan sa
sicmura: at sa parating dinadamdam na malaquing cabigatan, at
casiquipán nang dibdib, at licod, ay naquilala nang man~ga médicos at
ipinahayag nila, na ang saquít nang monja ay na sa dibdib, at ualang
gamot na macagagaling. Hindi nasirá ang loob namin sa ganoong hirap,
ang uica nang Priora, at cami n~ga ay dumulog at nanalig sa Poon San
Josef, na moli at moling ipinagsiam na arao namin, cahit ualang
naquiquitang caguinhauahan. Sa lagay na yaon, sapacat ang monja ay
lubhang mahinà, ipinahatid namin sa enfermeria ó silid nang man~ga
maysaquit ang mahal na larauan ni San Josef, at cami ay umilao sa
paghahatid na parang procesion, at minulan namin sa enfermería ang
devocion nang pitong arao na Domingo, na totoong nacalulugod sa
Santo Patriarca.
Dinaanan nang malaquing hirap ang caauaauang maysaquit sa loob
nang icapitong lingó, at siya ay nalulumbay, at cami naman, at ang isip
namin ay mamamatay na; n~guni sa sumunod na arao nang Domingo

ay nagnasang pumaroon sa coro; at humarap sa bendicion nang
Santísimo, at nangyari ang nasà niya, sapagcat inacay namin, at
pagdating doon, ay nan~gan~gapus ang hinin~ga. Niyong itinaas nang
Sacerdote ang Santísimo, at iguinauad ang bendicion, naisipan nang
maysaquit ang maquiauít sa man~ga ibang religiosas, at nahalata sa
ganoong pagpipilit na siya ay ualang tinig, datapua iyon ang sandaling
pinili nang mahal na Esposo ni María, nang matanyag ang
macapangyarihang auá niya. Nasalubong co ang maysaquit, na
nangagaling sa coro, at parang nan~gin~ginig na nan~gusap nang
ganito: Maliuanag na n~gayon at matunog ang aquing tinig. At
sumama sa amin sa coro, at doon dinasal na malacas ang letania cay
San Josef.
Caming lahat ay parang naualan nang loob, at siya ay nilibot namin, at
pinaquingan, sapagcat ualong buang nauala ang tinig niyang iyon, at
hindi matapustapus ang man~ga tanong namin sa caniya, at cami ay
totoong nagtataca sa malaquing biyayang ipinagcaloob ni San Josef sa
iniirog na capatid namin: at gumaling na siya, at lumacas na para nang
dati mulâ niyon, at nagaganap na ang man~ga catungculan niya.
=SA ICATLONG DOMINGO.=
3. Isang mabait na babayi sa caharian nang Bélgica ay sumulat sa
caibigan niya,[6] na isang matandang lalaqui, na totoong minamahal
niya, at pinagnanasaan nang magaling, ay nabubuhay na parang, hindi
binyagan, at nilimot na ang Dios, at hinamac ang caniyang caloloua,
yayamang tatlong puô at limang taong mahiguit na hindi dumudulog sa
Confesion, at ayao nang anomang devocion: at bagaman hindi
miminsang inamó nang man~ga caibigang; dapat caalangalan~ganan, at
dinatnan naman nang sarisaring sacunâ at hirap sa talaga nang Dios, ay
hinamac na lahat, at lumagui sa catigasan nang loob. Catapustapusan ay
nagcasaquit, at lumubhâ ang lalaquing ito, at sa lagay na iyon ay
nabalisa ang maauaing babayi, na dating tumitin~gin sa caniya, at sa
paghanap nang magagaling na paraan, nang huag mapacasamâ ang
calolouang yaon na tinubos ni Jesucristo nang caniyang dugô, ay
naalaala ang malaquing capangyarihan nang pagdaló ni San Josef sa
tauong mamamatay, at iniamó sa Santo Patriarca na siya ay tulun~gan,

at ipinan~gacong dadasalín sa pitong arao na Domingo ang dating
quinauiuilihang devocion nang caniyang man~ga sáquit at ligaya, nang
macamtan ang tunay na pagbabalic loob nang lalaquing nararatay, na
ipinananalan~gin niya.
At madalíng namun~ga nang maganda ang paghin~gî nang auá sa Poon
San Josef, sapagcat sa unang Domingo ay dinalao ang maysaquit nang
isang Sacerdote, at ito ay tinangap na mahusay, at pinagsabihan na ibig
niya ang Confesion: at nagpaquita nang taimtim na pagsisisi, at
quinabucasan ay hinin~gi ang Viático, at ang Oleo Santo: at cahit hindi
na macacaya sa lubos na cahinaan, ay nagpilit na lumuhod sa hihigán,
at paluhod na tinangap si Jesucristo, na mahabang arao na nilimot: at
mulâ niyon at tumahimic, at naquitaan nang casayahan hangan sa
namatay.
=SA ICAAPAT NA DOMINGO=
4. Isang dalagang mabait na ang n~galan ay Josefa, mauilihin loob sa
Virgen María, sapagcat mulâ sa cabataan ay naramdaman na siya ay
natatalaga sâ calagayan nang man~ga Hermanas de la Caridad, ay
umalinsunod sa tauag at calooban nang Dios, at sa icalabing pitong
taon nang malaquing casipagan, sa pagganap nang man~ga
catungculang ipinagcatiuala nang man~ga punó sa caniya, at
pagcatapus nang taon