pagbubucang liwayway, at ang l��hing iy��ng nagugulaylay sa boong gab�� n~g historia, samantalang lumiliuanag ang araw sa ib��'t ib��ng lupa��n, mul? ngay��ng gumiguising na kum��kinig sa unt��g ng electricidad na sa cany��'y gumib��c sa pakikipanay��m sa m~ga bayang calunuran, at "hinihing? ang ilaw, ang buhay ang civilizaci��ng" ng una'y canil��ng minana na pinapagtibay ang wal��ng catapus��ng m~ga lagda ng hind? naglilicat na pag-gulong n~g panah��n, n~g mga pagcac��iba't iba, ng di nagmamaliw na paghahalihali, ng pags��long."
"Ito'y nalalaman niny��ng magal��ng at ipinagd��dan~gal na niny��; cay�� ang may gawa ng cagandahan n~g m~ga brillante ng coronang taglay sa ulo ng Filipinas; ang Filipinas ang nagbigay n~g mga bat��, ang Europa ang kumikil at ng numingn��ng. At pinanonood nating lah��t ng boong pagdiriw��ng; cayo'y ang inyong y��r��; cami'y ang nin~gas, ang lac��s, ang m~ga bat��ng aming bigay. "(Mainam na totoo.)"
"Inin��m nil�� ro��n ang calugodlugod na talingh��g�� n~g Naturaleza; Naturalezang dak��l�� at cakilakilabot sa canyang pagwawas��c, sa canyang paglacad na wal��ng hump��y, sa canyang hind? mapagl��rip na lac��s. Naturalezang matimy��s, pay��p�� at malungcot sa canyang m~ga pagsasaysay na hind? nagl��licat at hind? nagbabago; inililimbag n~g Naturalezang ito ang cany��ng tat��c sa lah��t ng cany��ng linalalang at ibinunga. Tagl��y ng cany��ng mga an��c ang tatac na iy��n sa��n man sil�� pumaro��n. Cung hind? pacasiyasatin niny�� ang canil��ng m~ga ��sal, ang canil��ng m~ga gawa, at cahi't babahagya man ang pagcakilala niny�� sa b��yang iy��n, makikita niny��ng na sa lah��t na parang siyang bumubu�� n~g cany��ng d��nong, gaya n~g calolowang siyang namamatnugot sa lah��t, cawangis n~g nagpapagal��w sa is��ng m��quina, t��lad sa any��ng pang��lo, caparis n~g unang cagamit��n. Hind? mangyayaring hind? sumilang ang talagang canyang dinaramdam, hind? mangyayaring siya'y maguing is��ng b��gay at ib��ng b��gay ang gaw��n; sa dacong ibabaw cung bag�� man nagcac��iba, malicm��t�� l��mang. Sa "Spoliarium", sa licuran n~g pinturang iyang hind? pip�� ay nariringig ang caguluhan ng maraming tao, ang sigawan ng m~ga alipin, ang taguintin~gan n~g mga baluti't sandata ng m~ga bangc��y, ang hagulhulan n~g pan~gun~gulila, ang mga h��guing ng dalangin, na napagwawari ang any? at catotohanang tulad sa pagcaring��g sa dagund��ng n~g cul��g sa guitna n~g malac��s na ingay ng malaking agos ng tubig na bumabags��c mula sa mataas, �� ang pangin~gin��g na nacalalaguim at cagulatgulat ng lind��l. Ang Naturalezang namamaguitn�� sa pagcacaroon ng mga bagay na iyon ay siya r��ng namamaguitn�� sa pincel na lum��lagda n~g pintura. Bilang capal��t nito'y tum��tiboc sa cuadro ni Hidalgo ang isang totoong dalisay, pagpapakilalang lub��s ng calungcutan, ng cagandahan at cahinaang pawang ipinahamac ng mabang��s na lac��s; at gay��n, palibhasa'y inian��c si Hidalgo sa silong ng maningning na az��l ng langit sa Filipinas, sa pagpapalayaw n~g mahinhing hihip ng amihang galing sa mga caragatan doon, sa guitna n~g catahimican ng doo'y mga dagatan, sa hiwagang caaliw-aliw n~g canyang mga capatagang l��p�� at carikitdikitang pagcacaayos ng canyang m~ga bund��c at n~g mga bund��c na nagcacatanitanicala.
"Caya na cay Luna ang mga lilim, ang m~ga pagcacalab��nlaban, ang mga naghihin~galong liwanag, ang talingh��g�� at ang cakilakilabot, b��lang alingawn~g��w n~g madidil��m na sigw�� sa lupa��ng mainit, n~g mga kidl��t at ng mauugong na pagbug�� n~g cany��ng mga volc��n; caya cay Hidalgo'y pawang liwanag, m~ga culay, pagcacabagay-bagay, damdamin, aliwalas, cawangis n~g Filipinas sa mga gab��ng may bwan, sa cany��ng mga araw na tahimic, sa m~ga naaabot doon ng tan��w, na pawang umaakit sa pagdidilidili at doo'y in��uugoy ang wal��ng catapus��n. At ang dalaw��, cahi't lubh��ng nagcac��iba, sa any? man lamang, ay nagcac��isa cung gan��p na liliningin; cawan~gis nam��n ng pagcacais�� ng ating m~ga p��song lah��t, bag�� man totoong nangagcac��iba: ang dalaw��ng it��, sa canil��ng pagpapaaninaw, sa pamamag-itan n~g canil��ng "paleta," ng carikitdikitang sicat n~g araw ng tr��pico[28], guin��gawa nil��ng mga s��nag ng d? maul��tang capurihang canilang inililiguid sa canilang sariling bayan; isinasaysay ng dalawa ang tunay na calagayan n~g aming buhay sa pagsasamahan, sa asal na guinagamit at sa natutungcol sa pamamahala ng calacar��n n~g bayan; ang cataohang pinapagtitiis n~g mabibigat na dalahin; ang cataohang hindi natutubos, ang catowiran at ang mithing nakikitung��li ng mahigpit sa mga di "wastong caisip��n," _sa maling pananampalataya at sa mga licong cagagaw��n, "sa pagca't ang mga damdamin at ang mga pasiya ay nacapaglalag-os sa l��long macacapal na cuta"; sa pagca't sa lah��t ng m~ga hadl��ng ay may napumumulus��n, pawang nan~ganganinag, at cung hind? sila magcapluma, cung d? sila tulungan ng limbagan, hind? lamang maghahandog ng panglibang sa paningin ang canilang paleta at m~ga pincel, cung d? naman maguiguing mananalumpating totoong marikit manalita."
Cung itinuturo n~g in�� sa cany��ng an��c ang cany��ng sariling w��c�� at ng maun��w�� ang cany��ng m~ga catow��an, ang cany��ng m~ga kinacailangan �� ang cany��ng m~ga pighat?; itinutur�� nam��n ng Espa?a sa Filipinas, sa cany��ng pagcain�� ang cany��ng sariling w��c��; "cahi man hinah��dlangan niy��ng m~ga bahagya na ang abo't n~g paning��n at napacapand��c ang pag-��isip," na sa canilang malabis na pagsusumicap na sumapanatag sila sa panah��ng casalucuyang tinatawid, ay "_hindi nila m��tanaw ang panah��ng

Continue reading on your phone by scaning this QR Code
Tip: The current page has been bookmarked automatically. If you wish to continue reading later, just open the
Dertz Homepage, and click on the 'continue reading' link at the bottom of the page.