granietrotsen, in de prachtigste en schilderachtigste wanorde, 
door en over en boven elkander geworpen, en waaruit zes hooge toppen, 
als koepels afgerond, glad, ontoegankelijk, zich trotsch en fier ten 
hemel verheffen. De naam van den berg is aan dien eigenaardigen vorm 
ontleend: in de bidja-taal beteekent louz ontoegankelijk. De Arabieren 
hebben dien naam zeer dwaselijk vertaald met Abrikozenberg, omdat
louz in het arabisch de naam dier vrucht is.--Te midden der 
granietrotsen, waarvan ik zooeven sprak, merkte ik onderscheidene 
zonderlinge steenformaties op, die in Bretagne ongetwijfeld voor 
monumenten uit den tijd der druïden zouden worden aangezien, en 
waaraan zich ook hier wel waarschijnlijk eene of andere legende van 
djinns, afrid, of dergelijke half bovennatuurlijke wezens hechten zal. 
Jammer dat mijne onbekendheid met de taal van de afstammelingen der 
Troglodyten mij de gelegenheid benam, met deze traditiën der woestijn 
nader bekend te worden. 
De hellingen van den berg Kassala boden eene uitnemende gelegenheid 
aan, om de topographie der streek te bestudeeren. Op eene hoogte van 
twee of driehonderd ellen, lag het gansche land als eene groote kaart 
voor mij uitgespreid, tot ver in het noorden voorbij Fillik. De geheele 
oasis bestaat uit alluviaalgronden, bij uitnemendheid geschikt voor 
bebouwing van allerlei vruchten en gewassen; maar uithoofde van de 
schaarschte der bevolking--een gevolg van de dwingelandij der 
egyptische regeering--is geen veertigste gedeelte van de vlakte 
werkelijk bebouwd. Deze vruchtbare grond, die ook de geringste 
inspanning van den landman zoo rijkelijk loonen zou, levert nu niets op 
dan een weinig katoen en wat graan. 
Deze laag van alluviaalgrond, waaruit bijna de geheele oasis bestaat, 
heeft men te danken aan de regelmatige overstroomingen van de rivier 
de Gash, waaromtrent ik het een en ander heb mede te deelen. De Gash 
of Gach ontspringt in het hoogland van Abyssinië, waar zij den naam 
van Mareb voert; beschrijft een wijden kring rondom de provincie 
Seraoué, en stroomt dan door eene lage en boschrijke streek, ten oosten 
door Abyssiniërs, ten westen door negers van den stam Basen bewoond. 
In Seraoué is de Gash niet veelmeer dan een breede beek, die hare zeer 
ondiepe wateren over een met blauwachtige steentjes bezaaide bedding 
voortstuwt; ik kan niet juist zeggen waar deze beek ophoudt en de 
bedding van fijn zand begint, die door het land Basen tot de Atbara 
reikt. Tien of twaalf mijlen boven Kassala treedt de Gash uit de bergen 
te voorschijn, en buigt zich in schilderachtige kromming naar het 
noordwesten en dan naar het noorden. In den regentijd voert de rivier 
eene ontzaglijke massa geel en slijkerig water mede, dat overal langs de
oevers een vette sliblaag achterlaat. Zoo heeft ook hier de rivier de 
oasis geschapen; en op de hoogte van den berg el-Louz staande, 
overziet men met een enkelen blik de gansche topographie der streek. 
Langs de boorden der rivier strekt zich een breede zoom uit van 
palmbosschen, katoenplantages, bebouwde velden, dorpen, kampen der 
nomaden; scherp teekent zich deze bebouwde en bevolkte streek af 
tegen den geelachtig-grijzen achtergrond der woestijn, waar, op den 
lichten, steenachtigen bodem, zoo ver het oog reiken kan, uitgestrekte 
bosschen van mimosa's groeien. Nog verder nemen de steenen geheel 
de overhand, en houdt de plantengroei op; de naakte bodem wordt dan 
eene aaneenschakeling van geulen en spleten, die het voortgaan 
ontzaglijk moeilijk maken.--Naar het mij voorkomt, bereikt de Gash 
hare grootste breedte onder de muren van Kassala, waar zij een der 
bolwerken besproeit. De rivier heeft daar eene breedte van 
vijfhonderd-tien el; het is inderdaad een prachtige stroom, vooral in de 
maand Juli, wanneer de hoog gezwollen gele wateren gansche 
boomstammen medevoeren, die langs de oevers ontworteld zijn. 
In gewone jaren wordt de rivier in haar loop gestuit door de dijken van 
Dabab, vijf uren ten noorden van Kassala; zij verliest dan hare wateren 
in de vlakte, en komt niet verder dan dit dorp; maar is de rijzing 
belangrijk, dan baant het water zich een doortocht naar het noorden, 
naar bebouwde landstreken, door nomaden bewoond. De rivier stroomt 
dan oostwaarts nabij den berg Touèz, en eindigt, eenige uren verder 
haar loop in eene bebouwde streek, aan de Hadendoa behoorende. In 
buitengewone jaren eindelijk stort de rivier zich in de Atbara uit, nabij 
Om-Handel, op omstreeks 17° 8' noorderbreedte. 
Op zekeren dag vatte ik het voornemen op, de Gash ongeveer tien 
mijlen op te varen, om een bezoek te gaan brengen aan den berg 
Aboe-Gamel (de vader van den kameel)--een fraaie, geheel op zich zelf 
staande kegel, vanwaar ik de gansche vlakte kon overzien. Als gids had 
ik op dien tocht een jong inboorling, zeer vriendelijk en voorkomend 
van aard, die zich vrijwillig aanbood om mij door het gansche land 
rond te leiden, met uitzondering van Algheden, zijn geboorteland, waar 
hij, volgens zijn zeggen, om een kleinigheid, een manslag in eerlijke 
veete begaan, met de overheid overhoop lag.
Wij verlieten dan te zamen Kassala, en volgden aanvankelijk    
    
		
	
	
	Continue reading on your phone by scaning this QR Code
	 	
	
	
	    Tip: The current page has been bookmarked automatically. If you wish to continue reading later, just open the 
Dertz Homepage, and click on the 'continue reading' link at the bottom of the page.