Een Jaar aan Kaap Hoorn | Page 6

vuurlandsche grammaire
vervaardigd en een zeer uitgebreide woordenlijst saamgesteld. Hij heeft
ook het Evangelie van Lucas in de taal der inlanders overgezet; deze
vertaling is, in vijfhonderd exemplaren, te Londen gedrukt. Den 13den
Augustus 1881 waren daarvan aan de inboorlingen te Ouchouaya
twee-en-twintig exemplaren verkocht, tegen een franc vijf-en-twintig
centimes per stuk. Ook ontvangen de kweekelingen der missie zooveel
mogelijk onderricht in het engelsch.
De Vuurlanders van Ouchouaya hebben geleerd, hunne akkers en
tuinen te omheinen, planken te zagen, hutten te bouwen, wegen aan te
leggen. Men heeft runderen en geiten in hun land ingevoerd; zij gaan
op europeesche wijze gekleed; in het weeshuis ontvangen
vijf-en-twintig ouderlooze kinderen verpleging en onderwijs. De
zendelingen, die geene andere macht hebben dan hunne zedelijke
meerderheid, zijn de eenige wetgevers, en bijna altijd onderwerpen de
inboorlingen zich aan hunne uitspraken. Ouchouaya wordt
langzamerhand een middelpunt, van waar de invloed der zendelingen
zich naar alle kanten uitbreidt; het is reeds voorgekomen, dat
inboorlingen, aan de zendelingen persoonlijk geheel onbekend, hulp en
bijstand hebben verleend aan schipbreukelingen, geheel in strijd met de
voorvaderlijke overleveringen en gebruiken. In 1882 bedroeg het getal
Vuurlanders te Ouchouaya omstreeks honderd-vijftig.
Meermalen is de vraag bij mij opgerezen: welke toekomst is voor deze
missie weggelegd? Ondanks de onvermoeide en volhardende pogingen
der zendelingen gedurende vijftien jaren, heeft nog maar eene zeer
kleine minderheid van de inlanders de oude levenswijze laten varen, de
godsdienst en de gebruiken der beschaafden, voor zoover het gaat,
aangenomen en zich te Ouchouaya gevestigd. De anderen--dat wil
zeggen do overgroote meerderheid--komen wel soms enkele dagen te

Ouchouaya doorbrengen, maar zij blijven er niet. Zij geven verreweg
de voorkeur aan het vrije, ongebonden, zwervende leven, gaande en
trekkende naar het hun lust; ondanks de vele ontberingen en den honger,
waaraan zij bloot staan, verkiezen zij deze onafhankelijke levenswijze
boven het bestaan van hunne stamgenooten te Ouchouaya, die huizen
en akkers en tuinen bezitten, veel minder ontberingen kennen en
tamelijk wel tegen honger gewaarborgd zijn, maar die daarentegen ook
al de zorgen en beslommeringen ondervinden van het beschaafde leven
en bovenal dag aan dag geregeld moeten arbeiden. Dit laatste is voor
den wilde--en niet enkel voor den Vuurlander--een schier
onoverkomelijk bezwaar. Daar de zorg voor den dag van morgen hem
vreemd is, kan hij in den arbeid niets anders zien dan eene doellooze,
ondragelijke slavernij, waaraan hij zich tot iederen prijs poogt te
onttrekken. Het is volstrekt niets ongewoons, dat een inlander, die een
of twee jaren te Ouchouaya heeft doorgebracht en door goed gedrag en
ijverigen arbeid reeds een eigen woning en een akker verkregen, op een
goeden morgen eensklaps verdwijnt, met achterlating van alles, om tot
zijne vroegere levenswijze terug te keeren. Zal het gelukken, die diep
ingewortelde neiging te overwinnen en de onrustige nomaden aan vaste
woonplaatsen en geregelden arbeid te gewennen? Nog meer: zal ook
hier de plotselinge, geheel onvoorbereide overgang van den laagsten
trap der barbaarschheid tot de vormen en uiterlijke gewoonten en
gebruiken eener hoog ontwikkelde beschaving geen verderfelijken
invloed uitoefenen op de inlanders zelven, en zal men hen niet, als zoo
vele stammen in Noord-Amerika en op de Zuidzee-eilanden, zien
wegkwijnen en uitsterven? Reeds nu is de sterfte te Ouchouaya veel
grooter dan elders.

III
Met groote spanning werd, ook aan de Oranjebaai, de zesde December
tegemoet gezien. Dien dag zou de overgang plaats hebben van de
planeet Venus langs de zonneschijf; en om dit verschijnsel goed waar te
nemen, waren onder anderen uit Frankrijk, acht speciale missiën naar
Amerika vertrokken. Uit een astronomisch oogpunt was de zuidelijke
punt van den archipel van Kaap Hoorn zeker de meest geschikte plaats

voor waarneming; maar men had dat punt niet durven opnemen onder
de aanvankelijk uitgekozen stations, uithoofde van de zeer geringe kans
op goed weer in de maand December. Om echter van de gelegenheid,
indien zij zich toch mocht aanbieden, gebruik te kunnen maken, was de
missie naar Kaap Hoorn voorzien van de noodige instrumenten, voor
het gadeslaan van den overgang der planeet.
De zesde December was een regenachtige dag, en reeds des morgens
hield men het voor onmogelijk, het verschijnsel van den overgang van
Venus waar te nemen. Toch was op het bepaalde uur ieder op zijn post,
bereid om de hem aangewezen taak te vervullen; en zie--op het juiste
oogenblik helderde de hemel op en vertoonde zich de zon. De operatie
gelukte zoo goed mogelijk, en er was dien dag feest in onzen kring.
Wij waren toen in het langst van de dagen, in het midden van den
zomer van het zuidelijk halfrond. Maar aan Kaap Hoorn is er eigenlijk
geen zomer, of althans geen warm jaargetijde. In December 1882, een
der minst koude maanden van het jaar, was de temperatuur gemiddeld
+7° 9; in Juni, dat wil zeggen in de koudste maand, daalde de
thermometer niet beneden -2° 2. Hieruit blijkt,