De Muis of de gestoorde nachtrust

A free download from www.dertz.in

The Project Gutenberg EBook of De Muis, by Wilhelm Busch
This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with
almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or
re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included
with this eBook or online at www.gutenberg.org

Title: De Muis
of de gestoorde nachtrust
Author: Wilhelm Busch
Illustrator: P van Geldrop
Translator: Braga Jr.
Release Date: January 29, 2006 [EBook #17637]
Language: Dutch
Character set encoding: ISO-8859-1
0. START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK DE MUIS ***
Produced by Jeroen Hellingman and the Online Distributed

Proofreading Team at http://www.pgdp.net/

DE MUIS
OF
DE GESTOORDE NACHTRUST
EEN BERIJMDE GESCHIEDENIS IN TWAALF TAFEREELEN
VOOR JONG EN OUD

TEKST VAN BRAGA JR.
TEEKENINGEN VAN P. VAN GELDORP
DE MUIS.
Hoe dikwijls heeft al in het leven
Zelfs de allerkleinste
omstandigheid
Een huis vol onrust ons gegeven
En schrik en angst
in 't hart verspreid!
Niet altijd is 't een hemelwonder
Dat ons
verschrikt door zijn natuur
Maar kleinigheên zijn 't in 't bizonder,

Die kwelling baren te ieder uur.
Geen oorlog, noch rumoer in staten,

Geen heerschzucht van Napoleon,
Geen kuiperij van diplomaten,

Of wat men bij 'n congres verzon.
Geen tegenspoed bij groote
werken;
Geen willekeur van 't Pruisisch hof;
Geen
Godsdienst-kwestie's in de kerken,
Gaf in dit boek den zanger stof;

En wat men mooglijk ook moog' gissen,
Ik bied u hier geen
huiskrakeel
Of misgevallen erfenissen,
Geschetst in 't treurigste
tafereel;
'k Laat gaarne 't huisbewind de vrouwen,
Hoe stout zich
manlief ook verzet;
'k Laat alle staten rustig sjouwen,
Om 't al of
niet volmaakt budget;
'k Laat ieder vorst naar wensch regeeren;
Ik
moei mij met geen politiek;
Ik wek geen onrust voor de beeren
En
maak geen andre menschen ziek;
Ik laat geen metallieken dalen;
Ik
zet geen dieven achter 't slot;
Ik wil geen moordnaarsleven malen

Of noem het vrijersleven zot;
Ik mor niet om belastingwetten
Betaal
gedwee mijn zuurverdiende geld
Laat alle bakers daag'lijks koffie
zetten
En geloof altijd wat ons de krant vertelt.
'k Bezing geen
schandlijke bankroeten,
En allerminst een maagdenroof,
Geen
Oostersch vraagstuk, ook geen knoeten,
Want voor mishandlen blijf
ik doof;
'k Wil met mijn lied geen schrikbeeld wekken,
Noch onrust
stichten bij den raad;
'k Noem geen Ministers kamergekken,
Of wek
geen tweedracht, nijd of haat,
'k Beweeg mij niet in 's lands historie;

'k Spreek van geen Kenau Hasselaar;
'k Laat aan van Speijk zijn
buskruit-glorie,
Praat niet van Jan van Schaffelaar;
Ik wijd geen
letter aan de slaven,
Zelfs niet aan die men te onzent vindt;
Ik roem

geen fijne satans-gaven;
'k Bega geen moord op vrouw of kind;
'k
Laat ieder vrij den Eiffeltoor'n bestijgen;
Voor bommenwerpers vraag
'k geen strop;
Van 't krijgsgeweld zal 'k ook maar zwijgen
Mij
windt zoo'n waanzin zelfs niet op
'k Laat wereldvrede droombeeld
blijven
Ik gun 't geweld het hoogste woord
Want 'k wil slechts van
een muisje schrijven,
Hoe dat de nachtrust heeft gestoord
Van 't
edelste paar echtelingen
Dat ooit de huwelijkstempel zag;
En 't
eenig loon voor al mijn zingen,
Zij, dat me om 't feit eens hartelijk
lach'!
I.
Vriend Sparrebeen ging strijk en zet
Des avonds kwart voor tien naar
bed,
En, wat hem groot pleizier dan deed,
Zijn vrouw was altijd ook
gereed.
Hij sliep steeds aan den rechterkant,
En zij dus aan de
linkerhand,
En duurde 't zoo ook jaren voort,
Nooit werd hun zoete
rust verstoord;
Als hij zijn Eva had gekust,
Zei zij: "Nacht Spar,
slaap nu gerust
En strek je beentjes, lieve guit,
Maar recht toe tot
den morgen uit",
En verder werd, na 't kort gebed,
Door d'een op
d'ander niet gelet.
Maar, in een slapeloozen nacht
Terwijl de vrouw
aan 't huiswerk dacht,
Daar hoort ze plotseling gedruisch;
Ze
luistert, zoekt--een grijze muis
Heeft zich, o gruwel! onversaagd
In
't vreedzaam slaapvertrek gewaagd.
En Eva beefde en gilde luid:
"O
Vader Spar! spring haastig uit
Het bed, want, Heer wat bitter kruis!

Er is een ondier in ons huis."--
Vriend Spar keek angstig in het rond,

Tot hij de muis zag op den grond,
Die, keken beiden nog zoo
scheef,

Stil aan de vloermat knabblen bleef.
II.
Maar Spar dacht: Knaap, je zult er aan!
En trok zijn broek en kousen
aan;
Wie had ooit Snarretje voorspeld
Dat hij, zoo op zijn rust
gesteld,
Nog in het middernachtlijk uur
Zou opstaan voor een
avontuur?--
Hij greep een stok en sloeg in 't rond,
Maar sloeg, waar

zich geen muis bevond.
Hij sprong en stapte heen en weêr,
Maar
miste 't raken keer op keer.
En Eva lag, met bangen blik,
Te staren,
en kreeg schrik op schrik;
Zij riep maar: "Sparretje! sla raak,
Opdat
de muis mij niet genaak!"--
En was 't een oogenblikje stil,
Dra
klonk weêr vreeslijk Eva's gil:
Vriend Spar geraakte gansch in vuur

En sloeg op tafel, stoel en muur.
Maar eindelijk sprong de rappe muis,

--Misschien toch was 't wel bij abuis
Op Eva's hoofd, en zoo op 't
bed.
Wat Eva gilde! Met één zet
Dook zij, van vreeze bijna gek,

Met hoofd en al beneden 't dek,
Maar stak, daar haar het dek bedroog,

De bloote beenen ver omhoog;
En Spar, die nu gansch woedend is,

Springt toe en slaat, maar altijd mis.
III.
't Was stil--en 't bleef een poosje stil;
Men hoorde niet meer slag of
gil,
En Sparrebeen zei: "Eva, kind!
De muis