Ang Mahusay na Paraan nang Pag-Gamot sa manga Maysaquit

Samuel Auguste David Tissot
Ang Mahusay na Paraan nang
Pag-Gamot sa manga Maysaquit

The Project Gutenberg EBook of Ang Mahusay na Paraan nang
Pag-Gamot sa
manga Maysaquit, by Samuel Auguste David Tissot This eBook is for
the use of anyone anywhere at no cost and with almost no restrictions
whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it under the terms
of the Project Gutenberg License included with this eBook or online at
www.gutenberg.org
Title: Ang Mahusay na Paraan nang Pag-Gamot sa manga Maysaquit
Author: Samuel Auguste David Tissot
Translator: Fr. Manuel Blanco
Release Date: January 8, 2006 [EBook #17479]
Language: Tagalog
Character set encoding: ISO-8859-1
*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK ANG
MAHUSAY NA PARAAN NANG ***

Produced by Tamiko I. Camacho, Pilar Somoza and the Online
Distributed Proofreading Team at http://www.pgdp.net (This file was
made using scans of public domain works from the University of

Michigan Digital Libraries.)

[Transcriber's note: Tilde g in old Tagalog which is no longer used is
marked as ~g.]
[Paalala ng nagsalin: May kilay ang mga salitang "ng, mga," at iba pa
upang ipakita ang dating estilo sa pag-sulat ng Tagalog na sa ngayon ay
hindi na ginagamit.]
AKLAT
NA
PAGAMUTAN
NI
DR. TISSOT
=ANG MAHUSAY NA PARAAN=
nang pag gamot
=SA MAN~GA MAYSAQUIT=
ayon sa aral
NI TISSOT.
TINAGALOG,
hinusaý at dinagdagan n~g M.R.P. Fr. =Manuel Blanco,= Exprovincial
sa órden ni San Agustín; at n~gayo,i, ipinalimbag na panibago nang
M.R.P. Fr. Felipe Bravo, casalucuyang Provincial, sa naturang órden.
2.ª EDICIÓN
=MANILA, 1916.=

LIBRERIA Y PAPELERIA
--:DE:--
=J. MARTINEZ=
Moraga 34-36, Calderón 108 y Real 153-155, Intra.
=Imp. de J. Martinez, 7 Estraude.--Binondo.=

=PRÓLOGO.=
Mi objeto en escribir en idioma tagalog este tratado, traducido casi todo
del Aviso al pueblo del célebre Tissot, no ha sido otro que aliviar á los
indios enfermos, cuyo desamparo, que he presenciado no pocas veces
por razon de mi oficio, me ha conmovido hasta lo sumo.
Entregados en manos de unos Curanderos ignorantísimos, embusteros y
estafadores, se ven precisados á permanecer en una cama por muchos
meses, á abandonar todos sus quehaceres, y á gastar lo poco que tienen
y repartirlo con los que han hecho trato de curarlos, y todo esto á veces
en enfermedades que con suma facilidad puede curar cualquiera que
tenga, alguna tintura de la Medicina.
A mi llegada á cierto pueblo fuí testigo de una peste de calenturas
intermitentes que apenas dejaban casa libre; y sin embargo de que eran
muy fáciles de curar, no observé que los indios Curanderos las tratasen
de modo que se conociese que ellos entendian lo que era aquello. Á una
semejante conducta eran consiguientes los estragos que me
sorprendieron entonces. Cabalmente por aquel tiempo llegó á mis
manos la apreciable obra del Aviso al Público del incomparable Tissot;
la que inmediatamente empecé á traducir al tagalog, ansioso de
comunicar á estos pobres indios un tesoro tan rico.
Por lo que hace el lenguaje, como nadie tenga obligación de escribir en
el mejor estilo posible, y siéndome esto por otra parte muy penoso, lo
he hecho del mismo modo que hablo ordinariamente con el indio, esto

es, en estilo llano. Yo estoy ciertísimo de que los indios me entienden
bien, y que perciben claramente lo que quiero decirles: pues por
espacio de muchos años en que me he ocupado en hablar con ellos
sobre mil materias y asuntos diferentes, he tenido sobrado tiempo para
hacer esa experiencia: por consiguiente no tengo recelo de que queden
sin entender este tratado aquellos indios para quienes se destina. Por
otra parte, algunos ejemplares de él trasladados de mano, y que corren
hoy dia entre ellos, me convencen de lo mismo. He visto con
admiración que ya saben distinguir unas calenturas de otras, y que ya
las dan el mismo nombre que va puesto en este libro: que las tratan del
mismo modo que en él se ordena, y que logran el efecto deseado: todo
lo cual me ha causado un placer indecible.
De todo esto infiero, que para el objeto que me he propuesto, y
escribiendo para indios, para nada es necesaria la elegancia del estilo.
En el idioma mismo castellano corren innumerables obras, de las cuales
muchas de ellas carecen enteramente de elegancia, y otras aun de
propiedad, y lo que es peor (y seria fácil demostrarlo con una obra bien
conocida y aplaudida hoy dia) están llenas de defectos no pequeños,
sino muy graves en el lenguaje. Sin embargo, ellas andan en manos de
todos, y son buscadas con ansia, y leidas con gusto y provecho por
razón del mérito que verdaderamente tienen. Las composiciones
escritas con elegancia en lengua tagala, se disputa si las entiende el
común de los indios. Yo creo firmemente que ellos no han de ser de
mejor condición que los españoles y demás
Continue reading on your phone by scaning this QR Code

 / 106
Tip: The current page has been bookmarked automatically. If you wish to continue reading later, just open the Dertz Homepage, and click on the 'continue reading' link at the bottom of the page.