Van Orenburg naar Samarkand

Van Orenburg naar Samarkand,
by Anonymous

The Project Gutenberg EBook of Van Orenburg naar Samarkand, by
Anonymous This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost
and with almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it
away or re-use it under the terms of the Project Gutenberg License
included with this eBook or online at www.gutenberg.org
Title: Van Orenburg naar Samarkand De Aarde en haar Volken, 1873
Author: Anonymous
Release Date: September 19, 2006 [EBook #19326]
Language: Dutch
Character set encoding: ISO-8859-1
*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK VAN
ORENBURG NAAR SAMARKAND ***

Produced by Jeroen Hellingman and the Online Distributed
Proofreading Team at http://www.pgdp.net/

VAN ORENBURG NAAR SAMARKAND.

Centraal-Azië trekt in onze dagen de aandacht van allen, die niet alleen
belang stellen in hetgeen in hunne onmiddellijke nabijheid gebeurt,
maar ook in wat daar geschiedt en zich voorbereidt in gindsche
verwijderde landstreken, vanwaar reeds meer dan eenmaal eene
beslissende omwenteling in de wereldhistorie is uitgegaan. De
uitbreiding der russische heerschappij in deze onmetelijke, zoo weinig
bekende landen van Midden-Azië is een feit van zeer groote beteekenis,
waarvan de gevolgen zich eerst langzamerhand, wellicht eerst na
betrekkelijk langen tijd, in hun vollen omvang zullen openbaren. Wat
hier ook van zij: in ieder geval worden deze streken, reeds door
historische herinneringen en eigenaardigheid van volksleven en
ontwikkeling veelszins merkwaardig, tengevolge harer inlijving in het
groote russische rijk, ook onzer europeesche wereld nader gebracht.
Onze lezers zullen dan ook zeker met belangstelling kennisnemen van
het boeiende reisverhaal van een Rus, Basilius Wereschagin, met wien
wij reeds vroeger kennis maakten.

I.
Orenburg biedt niet veel bijzonders; de stad onderscheidt zich van
andere russische steden alleen door haar half-tartaarsch voorkomen,
waardoor zij u aan Kazan denken doet. Hare torens, hare minarets,
eenige moskeeën geven haar iets eigenaardigs. Reeds zoodra ge de
straten van Orenburg betreedt, treft u het oostersche karakter der stad,
die dan ook trouwens in het Oosten ligt, op de uiterste grenzen van
Europa en Azië. Wat zonderlinge, scherpgeteekende figuren, wat
afwisseling van kostumen! Hier ziet ge een russisch soldaat, behoorlijk
naar alle regelen gedrild; daar een Kozak van den Oeral, die tucht noch
wet kent. Ginds, een man uit Bokhara, met een langen baard, een statig
en ernstig voorkomen, en met een reusachtigen tulband op het hoofd,
waarvan het doek, zoo het losgewonden werd, zeker eene lengte van
tien of twaalf el zou hebben.
Op ongeveer vier wersten afstand van Orenburg staat een groot gebouw,
dat wel een bezoek waard is. Dit is de zoogenaamde Beurs: de
algemeene verzamelplaats der nomaden van geheel den omtrek, die

hier van alle kanten samenkomen, somwijlen vanzeer ver, te paard of
op kameelen, meestal alleen, maar soms ook met hunne gezinnen. Zij
brengen koeien, ossen, schapen, allerlei soorten van vee mede; zij
hebben ook vilt, wol en huiden bij zich, om die te verkoopen of te
ruilen tegen houten huisraad, brood, vaatwerk en meer dergelijke
artikelen van dagelijksch gebruik.
Omstreeks den middag heerscht de grootste drukte op deze Beurs; het
gedrang en gejoel doet u hooren en zien vergaan; koopers en
verkoopers schreeuwen en roepen om het hardst, ook al staan zij vlak
naast elkander. Alles loopt en dringt en duwt en woelt en krioelt door
elkander; men biedt en looft, men kijft en klapt in de handen: dit alles
veroorzaakt een rumoer, waarvan een vreemdeling zich bezwaarlijk een
denkbeeld vormen kan. Deze Beurs of bazar is een zeer groot vierkant
gebouw, met eene ruime binnenplaats in het midden; langs de vier
zijden bevinden zich de winkels, die op de binnenplaats uitkomen, en
daartegenover andere; winkels, welke een tweede gebouw, midden op
de plaats verrijzende, innemen. Op diezelfde binnenplaats nabij de
poort, die van den weg naar Orenburg toegang tot den bazar geeft, staat
eene kleine moskee, en daarbij eene russische kapel.
De kooplieden die dezen bazar bezoeken, behooren tot verschillende
nationaliteiten. In de eerste plaats ontmoet men onder hen Russen,
Bokharen en Kokhandsjis, dat wil zeggen, inwoners van het khanaat
van Kokhand. Voorts Tartaren, Bashkiren, Kirghisen, enz. Al deze
kooplui zitten met gekruiste beenen op den grond, naast hunne
koopwaren, die op een hoop liggen. Deze waren zijn van
verschillenden aard: vooreerst allerlei soorten van kleedingstukken,
wollen en andere stoffen, en vooral tsjapans of kamerjaponnen van
allerlei grootte, kleur en prijs. Dit kleedingstuk heeft langs de grenzen
ontzaglijken opgang gemaakt; iedere russische werkman of
kleinhandelaar draagt het geregeld; de inboorlingen, zegt men, leggen
hun tsjapan nooit af. Nevens dit artikel, dat in bijna ongeloofelijke
hoeveelheid aan de Beurs verhandeld wordt, vindt ge in de winkels
eene menigte voorwerpen van vilt; voorts snuisterijen, sieraden van
glas of metaal, om de begeerlijkheid der vrouwen op te wekken, en
meer andere artikelen.

Kirghisische vrouwen, met hooge witte tulbanden op het hoofd, voor
hare kleine wagentjes gezeten, verkoopen koumis aan hare