Il pastor fido in lingua napolitana

Giovanni Battista Guarini
A free download from www.dertz.in

The Project Gutenberg EBook of Il pastor fido in lingua napolitana, by
Giovanni Battista Guarini
This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with
almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or
re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included
with this eBook or online at www.gutenberg.org

Title: Il pastor fido in lingua napolitana
Author: Giovanni Battista Guarini
Translator: Domenico Basile
Release Date: February 23, 2006 [EBook #17835]
Language: Neapolitan
Character set encoding: ISO-8859-1
0. START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK IL PASTOR
FIDO IN LINGUA ***
Produced by Carlo Traverso, Claudio Paganelli and the
Online
Distributed Proofreading Team at http://www.pgdp.net
(This file was
produced from images generously made
available by the
Bibliothèque nationale de France
(BnF/Gallica) at
http://gallica.bnf.fr
)
IL
PASTOR
FIDO
In lingua Napolitana.
DI
DOMENICO
BASILE.
IN NAPOLI
Per Egidio Longo. 1628
Con licenza de' Superiori.

Imprimatur
Iacobus Terragnolus Vic. Gen.
Aloysius Riccius Can. deput.
Franciscus de Claro Can. Dep.
A LI QVATTO
DE LO MVOLO
De Napole.
Me venne capriccio sti mise arreto de
componere lo Pastore fido de lo

Caualiero Quarino à la lengua nostra
Napolitana: E tanto haggio

scacamaronato, scassato, postellato,
agghiunto, e mancato, che pè
gratia de
lo segnore Apollo songho arreuato à 
puorto, e ll'haggio
scomputo. Pò penza,
repenza, fantastecheia, e torna à 
penzare
à chi lo voleua donare; haggio
concruso, che buie ve lo gaudite. Ed
a
chi meglio se poteua fare sto presiento
autro ch'a buie, che site li
chiù
antiche de Napole, e ve gaudite nà 
Cetate tanto bella,
Nobele, e Ricca, che
cò granne ragione se chiamma Regina

dell'aute Cetate Mparatrice de le
Prouinzie. Napole capo de Regno,

Giardino de tutto lo munno, vuocchie
deritto de tutta la Talia che
puozze
sempre auonnare comm'auonnaua la tauola
de Cullo
Romano. Ruga, Iermano, e chillo
che lo chiammano Peccione
d'Agnano.
Donca à buie sia fatto sto presiento,
Raccordannoue,
che se nge fosse
quarchuno (commo non gne ne mancaranno)
che
borrà fare de lo bello ngiegno, e
deciarrà ch'è buono, ch'è tristo;
le
potite da parte mia fare à sapere (comme
cò la presente
facciano) cha chillo, cha
fatta stà fatica la fatta pe gusto suio
e non
s'è piccato maie de poeta, ne ncè,
e se ncè fosse manco nge vò
essere.
Tanto chiù ca le sona no vespone nè la
recchia de na noua
venuta da Parnaso,
che lo segnore Apollo vò, che se fraueca
la
casa de la gnorantia, e chisse che
banno cenzoranno, haueranno da
seruire
pè parrelle à carreiare prete, e cauce:
Auzateue da stò
nietto segnure Poete
mieie care; e con chesto segnure Quattro
zoè

vuie che state ncoppa à la fontanaue
soschiauo, e se non è lo
duono comme
meretate; pegliatene lo buono ammore,

mpromettennoue aurte compeseziune
Napolitanesce piacendo à lo
Cielo, e se
no sgarro la via de la fontana
d'Alecona. Una sola cosa
v'allecordo, e
me nne farrite nò gran piacere, e à buie

sarrà manco fastidio. Quanno senterrite
chisse magnifice (cchiù
male lengue che
Poete) pè farele schiattare, no le date
aodientia,
ne le respondite, ma facite
nfenta de nò l'hauere sentute pe lo

fruscio dell'acqua,
Da Napole lo mese de Iennaro.
1628.
DE MATTIO BASILE
O che gusto aggio figlio
De sso componemiento
Ch'aie fatto a
lengua nostra
Benedetta la penna co lo nchiostro
Che te farranno
ardito chiù de iglio,
Canta Vasile figlio.
Che singhe beneditto a
braccia stese
Canta cà sulo si, no nc'è cortese.
L'ARRVRE DE LA
STAMPA.
Lautore se remette a la beuegnetate
de chi legge, sulo ve racorda

che a la scena de lo terzo atto, che
accommenza ò primma vera bella

nce trouarite uno vierzo lungho
vole essire dui verzette picciole.
OPERE DA STAMPARE
Lo dottore a lo sproposito.
L'ospitale de li pazze.
La casa de la
ngnorantia.
La defenzione de li Poeta Napolitane
contro Troiano
Boccalino;
e Giulio Giulio Cesare Caporale
n'anzi ad Apollo.
ATTO PRIMMO
SCENA PRIMMA

Siruio, e Linco.
Sir. Iate vuie, che nzerrasteuo.
La spauentosa fera, a dà lo signo

Cà volimm'ire à caccia; su scetate
Ll'vuocchie, e li core à suono
de sto chuorno.
Se mai fù pè Porchiano
Pastore nnammorato de
ssa Dea,
Che se sentesse pizzecare mpietto,
De fracassare sirue, e
mmassarie,
Veccone ccà no piezzo.
Hoie me pozzo auantare

D'hauere sempre appriesso
Lupe, e puorce saruateche de spanto,
A
tantillo de luoco;
Che borria fa s'hauessemo chiù largo.
Chillo
Puorco nmarditto,
Spauiento de natura, co le sanne;
Chillo crudo, e
feroce
Quanta case ha scasate
Se sape buono pe sti commecine:

Roina de campagne,
Paura de Befurche. Iate adonca.
Non solo ve
spedite,
MÃ ngioriate ancora
Co chisso chuorno la Signora Frora.

Nui, Linco priesto à onorà li Dieie,
Trouammo na via bona,

Comme auimmo farnuto iammo à caccia;
Ca chi buono accomenza
hà miezo fatto,
Nò perzò, che lo Cielo nce consenta.
Lin. Lo llaudo Signor ssì, ire a li Dieie,
Ma dà fastidio à chille,

Che guardano lo luoco, no lo llaudo,
Tutte dormeno ancora.

Quanta songo à lo Tempio, è non hanno
Chiù tempestiuo, e
chiù priesto lo Sole,
Autro, che da lo muolo.
Sir. E
Continue reading on your phone by scaning this QR Code

 / 46
Tip: The current page has been bookmarked automatically. If you wish to continue reading later, just open the Dertz Homepage, and click on the 'continue reading' link at the bottom of the page.